Uzakları yakın sanıp düştüğün zaman yollara bir rüzgar çıktı savruldun.Tamda benim söylemek istediğim şeyleri söylüyor dediğin, kitapları okurken geçti yalnızlık..Beklediğini sandıklarını sanmakla kaldı hayat.Ve masumiyetin ne zaman kurtardı seni?
Hiç bir anlam yüklemedin bunca olumsuzluğa,terk edip gitmelerini bekledin sinsice geldikleri gibi.Gökyüzü aynı mavi olacaktı bir ertesi gün daha ve hep bir umut beslemek zorundaydın...Bunca şey varken onaylanması gereken, neden bakmayacağını bildiğin gözleri bekledin bir tek ..Tesadüfleri sevemedin çünki hep umduğun zamanlarda oldular,bildiğin beklediğin zamanlarda..mutlu kılamazdıki başlangıcını ve sonunu bildiğin hiç bir şey
''Bir yer var biliyorum herşeyi söylemek mümkün epeyce yaklaşmışım duyuyorum anlatamıyorum''
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder