Her sabah kalktığımda geçicek sandığım o şey..
Uzun bir süredir benimle yaşayan ne zaman unutsam bana kendini hatırlatan..
Ne zaman tatlı bir şey dokunsa dudaklarıma,ardından hıncını alan..
Büyük bir boşluk açan ve yeri hiç bir dikişle doldurulamıyacak..
Kökü sağlam ama kabuk bağlayınca geçicek her yara gibi zamana ihtiyacı olan...
Hoşçakal yirmilik diş...
Yoksa siz aşk mı sanmıştınız!